एकपटक मुल्ला नसरूद्दीन आज घर गएर जसरी पनि एउटा महत्वपूर्ण काम गर्छु भन्ने निर्णय गरेर चाडै घर पुगेछन । उनि बहुतै भुलक्कड भएकोले गर्ने भनेको काम सम्झनको लागि खल्तिमा एउटा सानो ढुंगा हालेछन । जब उनि घर पुगे, उनले गर्छु भनेको काम त भुलीहाले । खल्तिमा त्यो ढुंगो पनि थियो तर के को लागि, यो ढुंगो खासमा के को लागि भनेर सोच्न थाले । उनको पत्नीले भनिन- अरे नसरूद्दीन, सोच्न छोड, अहिले जाउ सुत, भोली सोचौंला यो ढुंगो के को लागि रहेछ भनेर । तब, नसरूद्दीनले भने– "नो नो नो, पक्कै पनि यो एकदम महत्वपूर्ण काम होला, त्यसैले त मैले आजै त्यो काम गर्छु भन्ने निर्णय गरेको थिए । कुनैपनि मुल्यमा मैले त्यो काम पत्ता लगाएर गर्नै पर्छ, त्यसैले तिमि जाउ सुत"।
जब मध्यरातको २ बज्छ, तब नसरूद्दीनले सम्झिएछन त्यो गर्छु भनेको काम । उनले आजबाट बेलुका एकदम चाडै सुत्ने कामको थालनी गर्छु भन्ने निर्णय गरेका रहेछन । त्यो ढुंगो खासमा चाडै सुत्न सम्झाउनको लागि राखेका थिएचन । (OSHO: The Alpha and the Omega v4 बाट अनुवादीत) ।
खासमा, बेअर्थको रेसमा रहेका हामी सम्पूर्ण महत्वाकांक्षी मानिसहरूको जीवनमा यही घटना घटीरहेको छ । मनमस्तीस्कभरी- महत्वाकांक्षा, दौलत, लोभ, मोह, घृणा, घमण्ड र काम नलाग्ने कुडाकर्कट इन्फरमेसन भण्डारणले खासमा गर्नुपर्ने कामबाट भने हरेक पल दुर दुर भइरहेका छौं ।
