जिन्दगानी यो, फूलै फूल छ,
सासु–बुहारीको मिलन, अनमोल छ ।
बुहारीको आँखामा, आदरको भाव छ,
आमाको बोलीमा, स्नेहको कलकल छ ।
न त भिन्नता छ, न त भौतीक दूरी छ,
सासुबुहारीको एउटै गीत, एउटै बोली छ ।
सासु छ झलमल ज्योती, बुहारी छ उजेली जून,
सँगै बस्दा, सँगै हिँड्दा, जीवन मिठो जमेको छ।
सर्वोच्च हिमशीखरको सौम्यता जस्तो, आकाश छोएर पनि धर्तिमै हाँसिरहेकी । प्रेमरसले भरिएर जति अग्लो देखिएपनि, तिम्रो प्रेमको गहिराइ, अनन्त महासागर जस्तो । जसरी समुन्द्रको छालहरूमा पानी छल्किन्छ, तिम्रो मृदु हाँसोले मेरो मन छचल्किरहेको छ । देउरालीको बतासजस्तो तिम्रो चाल, कहिले कोमल, कहिले शीतल, कहिले वेगवान । कहिले मनमा चल्छौ, कहिले मुटुसम्म सर्सराउछौ । कहिले झरनालाई मुईखान पहाड चढ्छौ, खासमा, झरनाको सौन्दर्य जस्तै छ तिम्रो आँखा, जसले पत्थरहरूलाई स्पर्श गर्दै, सुमधुर संगीत उराल्छ । वर्षा यामको बादल जस्तो, जो दिनभर आकाश ढाकेर बस्छ; तर साँझपरेपछि, पुन: धर्तीलाई चुम्न आइपुग्छ । तिम्रो गहिरो साथले, मेरो दिनको थकानमा, शान्तिको रङ लगाँउछ, र सारा धर्तिलाई हराभरा बनाउँने, वर्षातको झरी जस्तै, प्रेमको अतृप्ति प्यास मेटाएर, मेरो जीवनलाई अर्थपूर्ण बनाईदिन्छौ । जसरी मिर्मिरेको उषा किरणले उज्यालो विहननी लियर आउँछ, तिम्रो प्रेमको प्रकाशले, मेरो जीवनलाई झलमल बनाएको छ । तिमी त्यो नदी हौ, जुन निरन्तर सतत, सलल, बगिरहन्छ आफ्नै सरिता लयमा, जसरी नदीले, प्रत्येक चट्टानलाई आफ्नो कोमलताले खारेर खनिज बनाउँछ। त्यसरी नै तिम्रो मायाको भेलले मेरो मनको विकारहरू पखालेर, मेरो असलि मसँग भेट गराईदिन्छ । तिम्रो स्पर्श पवित्र पवन जस्तै छ, जसले मेरो जीवनको प्रत्येक पललाई अनुग्रहले भरिदिएको छ । म, तिमीलाई कसरी वर्णन गरूँ? तिमी प्रकृति हौ, सृष्टिकर्ता, संहारर्ता, जिवन्त, जिवन्त, सौन्दर्यको शाश्वत स्वरूप, कोमल, निर्जर, तिमी मेरी सहृदयी रानी हौ ।
ए मान्छे भाइ,
संसारको भोगमा,
पद, पैसा र प्रतिष्ठाको दौडमा,
तिमिले बच्पनदेखि नै-
जिवन जिउन त भुलीसक्यौ,
तर, कृपया, एउटा कुरा नभुल-
तिमिले छिटै एक दिन मर्नु पर्छ ।
मर्नुभन्दा पहिले,
एक पटक जाग,
नमर्नु मरिसकेपछि
बेहोसीमा हैन
होसमा मर ।
म हुँ शाश्वत अस्तित्व ।
यो नयाँ वर्षलाइ,
एउटा आशाको वर्ष बनाउ ।
तिम्रो जीर्ण जीवनलाइ,
यो नयाँ वर्षमा पुनर्जीवन देउ ।
तिम्रो मरूभुमी जीवनमा,
यदि तिमि आशाको बिज रोप्न चाहान्छौ भने,
जीवनलाइ यदि फुल्न र फलाउन चाहान्छौ भने,
तिमिलाइ मेरोतर्फबाट यो अर्को सुन्दर अवसर हो,
सादय फेरी तिमिलाइ म अर्काे अवसर दिन सकुला नसकुला,
ए मान्छे भाइ, यस पटक तिमि जाग ।
सान्सारीक भोगको दास हुन बाट जाग
पैसा, बस्तु र मालको दास हुनबाट जाग,
कम्प्युटर, मेसीन र मोबाइलको दासत्वबाट जाग ।
म हुँ शाश्वत अस्तित्व ।
तिमि एकपटक गहिरो मौनतामा डुब,
तिमि एकपटक मौनताको महाशुन्यतामा हराउ,
सारा ब्रमाण्डिय गुप्त रहस्यहरू खुल्नेछ ।
तिम्रो जीवनको असलि अर्थ पत्ता लाग्ने छ ।
तिमि को हौ, त्यो पत्ता लाग्ने छ ।
यो नयाँ वर्ष तिम्रो जागरणको लागि
सायद अन्तिम मौका पनि हुनसक्छ ।
मान्छे भाइ, तिमी जाग ।
म हुँ शाश्वत अस्तित्व ।
आत्माको लाल्टिन जलाउ,
आज्ञा चक्र उघारेर हेर-
जुनको आकाशीय उज्यालो,
ताराहरूको अलौकिक चमक,
सुर्यको चमत्कारीक प्रकाश,
छायाको कलात्मक नृत्य,
वायुको सुमधुर संगीत,
ऋतुहरूको नित्य चक्र,
ढुंगा-माटोको सौम्य सरलता,
धर्तीको सार्वभौम गुरूत्व,
नदीको सतत सरिता लय,
आकाशको अनन्त विराटता,
ब्रमाण्डको सबै सबै जादुयी चमत्कारहरू देख्ने छौ,
तिमी को हौ?, त्यो पनि थाहा पाउने छौ,
सत्य के रहेछ, तिमिलाइ बल्ल थाहा लाग्ने छ ।
ए मान्छे भाइ,
कृपया, मर्नुभन्दा पहिले तिमि एकपटक जाग,
पूर्णतातर्फको एक पवित्र तिर्थयात्राको निमित्त,
सादय २०८२ तिम्रो लागि,
मेरोतर्फबाट अन्तिम मौका पनि हुनसक्छ ।
म हुँ शाश्वत अस्तित्व ।
हाम्रो प्रेम कहानी
प्रेमको बिजारोपण जुन दिन भयो, त्यही दिन दुई वर्षपछि हाम्रो जीवनको सबैभन्दा महत्त्वपूर्ण क्षण आयो— हाम्रो शुभ विवाह । म (भीम) र मेरी प्रेमीका (कमला) को पहिलो भेट २०७९ साल फागुन ९ गते भएको थियो । त्यसै दिनदेखि हामीले एकअर्कालाई माया गर्न थाल्यौ । बिस्तारै बिस्तारै हामीबीचको आत्मीय सम्बन्धले गहिरो प्रेमको रुप लियो । दुई वर्षसम्म हामी कहिल्यै एकअर्कासँग सम्पर्कविहीन भएनौं, बरु हामी हरेक दिन घण्टौं घण्टा फोनमा कुराकानी गथ्र्यौं । फुनमा कुरा गर्दा हामी सधै दुःख सुखका कुरा गर्ने, हाँस्ने, रमाउने र बालापनदेखि अहिलेसम्मको अनुभव साटासाट गरेर हामीले एकअर्कालाई गहिरोसँग बुझ्यौं । दूरीले हाम्रो प्रेमलाई कहिल्यै कम गर्न सकेन, म जर्मनीमा अध्ययनरत थिएँ, उनी नेपालमै, तर हाम्रो मन भने सँधै एउटै धड्कन्थ्यो । दुई वर्षसम्म कहिल्यै झगडा गरेनौं, किनभने हाम्रो सोच, व्यवहार, दुःख सुख, संघर्ष, अनुभव, विचार र सपना एकदमै मिल्दोजुल्दो थियो । भनिन्छ– जन्म, विवाह र मरण देखेको हैन लेखेको हुन्छ, ठ्याक्कै त्यस्तै भयो । हाम्रो पहिलो भेटको ठ्याक्कै २ वर्षपछि २०८१ साल फागुन ९ गते, हामी विवाहको पवित्र बन्धनमा बाँधियौं ।
शुभ विवाहको अविस्मरणीय दिन
हाम्रो योजना अनुसार २०८१ साल फागुन ९ गते नै हामीले एकअर्कालाई जीवनसाथी बनाउने निर्णय गर्यौं । सोही अनुसार फागुन ८ गते जगिया लगाएर, शुभविवाहको पूर्वाङ्ग गर्यौ । बिहेको दिन हाम्रो बसाइ काठमाडौँको मातातीर्थबाट जन्ती गएका थियौँ पूर्व प्रमुख निर्वाचन आयुक्त सूर्यप्रसाद श्रेष्ठको घर चक्रपथमा, किनभने मेरी प्रेमीका उहाँको नातिनी थिइन् । हामी करिब ६५ जना जन्ती उल्लासमय पञ्चेबाजा र नाचसहित भव्य रमाइलो गर्दै गएका थियौँ । बिहेको पूरै संस्कारिक विधि सम्पन्न गर्यौं, सबै परम्परागत रीतिरिवाजहरू पालना गर्दै, सात फेरा घुम्यौं र बाचाकसम खाएर विवाह बन्धनमा बाधियौं । दुलहीलाई घर भित्र्याउने क्रममा बैनिहरूले परम्पराअनुसार बाटो छेके । बैनिहरूले बाटो छाड्न मोलमोलाई गरेको क्षण अझ अविस्मरणीय रह्यो । दुलही भित्र्याउने सबै विधि पूरा गरिसकेपछि दुलहीको मुख हेर्ने कार्यक्रम सम्पन्न भयो, जसले दुलहीलाइ हाम्रो परिवारसँग घुममिलन र चिनजान गराएर उनलाइ पारिवारीक नाता गाँस्न सहज गरायो । यसरी फागुन ९ गते हाम्रो जीवनकै सबैभन्दा महत्वपूर्ण, स्वर्णिम एवं शुभ दिन सावित भयो । जे भएपनि हाम्रो मिलन केवल संयोग मात्र हैन, बरु दुई वर्ष लामो प्रेम र समझदारीको सुन्दर परिणति हो ।
रिसेप्सन भोजको भव्यता
बिहेको भोलीपल्ट फागुन १० गते, सम्राट पार्टी प्यालेस, नयाँबजारमा, हाम्रो रिसेप्सन भोज थियो । १५० जना भन्दा बढी आफन्त, इष्टमित्र र साथीभाइहरू हामीलाइ बधाइ तथा शुभकामना दिन पाल्नुभएकाले हामीमा उत्साहको कुनै सीमा थिएन । रमाइलो नाचगान, खानपान र शुभकामनाले वातावरण उल्लासमय बनेको थियो । त्यो दिनको भब्य रमाइलो क्षणहरू हाम्रो स्मृतिमा अमिट रहिरहेको छ । खासमा हाम्रो विवाहले हामीलाई मात्र होइन, सबैलाई अविस्मरणीय क्षणहरूको उपहार दियो ।
प्रेमको सफल परिणति
यसरी, हाम्रो दुई वर्ष लामो प्रेम विवाहमा परिणत भयो, र हामी गृहस्थ जीवनको मार्गमा अगाडि बढ्ने प्रण गर्यौं । उनी मेरो प्रेमीकाबाट मेरी जीवनसंगिनी भइन । समग्रमा भलै हाम्रो विवाह सभ्य, सरल र सिम्पल भए पनि भव्य र स्मरणीय रह्यो । यी पलहरू जीवनभर हाम्रो हृदयमा सुनौलो सम्झनाको रुपमा रहनेछन् । विवाहको दिन हामीले केवल संस्कारहरू मात्र पुरा गरेनौं, बरु जीवनभर सँगै रहने संकल्प समेत गर्यौं ।
यो प्रेम, बिश्वास र आत्मीय सम्बन्धको यात्रा जीवनभरि यस्तै प्रगाढ बनिरहुन् । हाम्रो प्रेमकथा, हाम्रो विवाह र यी सुनौला क्षणहरू सँधै स्मरणीय रहिरहून् ! ❤
हाम्राे शुभ विवाहकाे सम्झनाकाे लागि केहि भिडियाेहरूः
